Ważne klawisze skrótu

Pasjans

Witamy w Pasjansie Online, znanym również jako Klondike lub Pasjans Klasyczny! To najpopularniejsza wersja pasjansa online, więc nie trzeba jej przedstawiać. Baw się dobrze!

Informacje

Pasjans jest układanką karcianą, znaną również pod takimi nazwami, jak Klondike, Pasjans Klasyczny, Pasjans Tradycyjny lub po prostu Pasjans. Jest to najpopularniejsza gra w pasjansa na całym świecie. Jest to gra karciana rozgrywana przez jednego gracza. Celem, podobnie jak w przypadku większości innych karcianych gier jednoosobowych, jest posortowanie kart według kolejności i koloru, umieszczając je na polach bazowych znajdujących się w prawym górnym rogu ekranu. Nie zawsze jest możliwe wygranie rozgrywki. W rzeczywistości rozgrywki można wygrać tylko w około połowie przypadków!

Plansza do gry składa się z siedmiu kolumn ułożonych w charakterystyczny trójkątny kształt. Pierwsza kolumna ma tylko jedną kartę, druga dwie, trzecia trzy i tak dalej. Wszystkie karty leżą zakryte, z wyjątkiem ostatniej karty na stole, która jest odkryta. W lewym górnym rogu znajduje się stos rezerwowy, z której można wyciągnąć więcej kart. W zależności od wariantu gry gracz może dobrać jedną lub trzy karty, które następnie odkłada na stos kart zużytych. Jeśli losowane są trzy karty naraz, karty na stosie kart zużytych są rozkładane w prawo, tak aby gracz zawsze mógł zobaczyć ostatnie trzy karty.

Zasady Pasjansa

Pola bazowe

Gra ma cztery pola bazowe, na których gracz powinien umieszczać karty. Pierwszą kartą do umieszczenia na polu bazowym (kartą bazową) jest as. Następnie karty należy położyć kolejno na wierzchu asa w jego kolorze. Ponieważ gra wykorzystuje jedną pełną talię - 52 karty - jest wystarczająco dużo miejsca, aby umieścić wszystkie karty: 4 zestawy po 13 kart w kolorze dają łącznie 52 karty.

W przeciwieństwie do innych gier w pasjansa (na przykład Freecell), możliwe jest wzięcie kart z pól bazowych i umieszczenie ich z powrotem w jednej z kolumn. Nazywa się to „odnawianiem” i jest przydatne, gdy znajdziesz ważną kartę w talii, ale nie masz gdzie jej położyć na planszy.

Kolumny

Początkowo większość kart jest zakryta. Aby odkryć kartę, musisz usunąć wszystkie leżące na niej karty.

Karty można przenosić między kolumnami, z kolumn na pole bazowe i do kolumn ze stosu kart zużytych lub z pola bazowego. Kartę (lub stos kart) można położyć na innej karcie w kolumnie tylko wtedy, gdy karta docelowa jest o jeden stopień wyższa i ma kolor przeciwny do karty, która jest przenoszona. Innymi słowy, kolumny można budować tylko sekwencyjnie, zmieniając kolory.

Tylko król może być umieszczony w pustej kolumnie.

Możesz kliknąć kartę prawym przyciskiem myszy, aby wysłać ją na pola bazowe. Możesz także kliknąć prawym przyciskiem myszy obszar poniżej kart, aby wysłać wszystkie pasujące karty na pola bazowe.

Stos rezerwowy i stos kart zużytych

W lewym górnym rogu planszy znajduje się zapas kart w stosie rezerwowym. Gdy nie można już wykonywać ruchów za pomocą kart w kolumnach, można wyciągnąć więcej kart z tego stosu.

Stos rezerwowy działa w dwóch trybach: możesz dobrać jedną kartę na raz lub trzy karty na raz. Karty wyciągnięte ze stosu rezerwowego są umieszczane na stosie kart zużytych. Jeśli dobierasz jedną kartę naraz, widoczna jest tylko jedna karta na górze stosu krat zużytych. Jeśli dobierasz trzy karty na raz, widoczne są trzy karty rozkładane wachlarzowo (o ile w stosie kart zużytych są trzy lub więcej karty). Możesz wybrać kartę z wierzchu stosu kart zużytych, a następnie umieścić ją w kolumnie lub polu bazowym, zgodnie z zasadami umieszczania kart.

Po przejrzeniu wszystkich kart w zapasie, czasami możesz a czasami nie możesz zabrać karty zużyte i użyć je ponownie jako stos rezerwowy. To, czy możesz to zrobić, zależy od tego, ile kart dobierasz naraz, a także od używanej metody punktacji.

Dobieranie trzech kart na raz powoduje, że gra jest nieco trudniejsza, ponieważ kiedy dobierasz jedną kartę na raz, w końcu przejdziesz przez wszystkie karty w stosie rezerwowym. Natomiast gdy dobierasz trzy karty na raz, czasami możesz utknąć, a niektóre karty w stosie rezerwowym będą niedostępne - nawet jeśli będziesz go przeglądać wielokrotnie.

Punktacja

W klasycznym Pasjansie istnieją cztery różne sposoby punktacji. Pierwszy sposób to w ogóle nie używać punktacji. Jest to najmniej restrykcyjna metoda, która pozwala na ponowne wykorzystanie stosu rezerwowego tyle razy, ile chcesz, niezależnie od tego, czy dobierasz jedną kartę na raz, czy trzy.

Drugi sposób punktacji to punktacja Vegas. Gracz rozpoczyna grę z długiem w wysokości $52 i może zarabiać, umieszczając karty na polach bazowych, co za każdym razem jest warte $5. Nietrudno obliczyć, że wygranie gry daje w sumie $208. Jest to jednak trudne, ponieważ liczba razy, w których gracz może przejść przez stos rezerwowy i stos kart zużytych, jest poważnie ograniczona. Kiedy karty są wyciągane pojedynczo, możliwe jest tylko jednokrotne przejrzenie kart znajdujących się w zapasie. Kiedy wyciągane są trzy karty na raz, karty w stosie rezerwowym można przejrzeć trzykrotnie.

Następna w kolejności jest punktacja standardowa. W punktacji standardowej przyznaje się 5 punktów za umieszczenie karty w kolumnie i 10 punktów za umieszczenie karty na polu bazowym. Zwróć uwagę, że aby uzyskać maksymalną liczbę punktów za kartę ze stosu rezerwowego, najpierw należy umieścić ją w kolumnie, a następnie przenieść na pole bazowe, co w sumie da 15 punktów. W tej metodzie punktacji liczba razy, kiedy możesz przejrzeć stos rezerwowy, jest nieograniczona. Pamiętaj jednak, że za każde przeniesienie kart zużytych do stosu rezerwowego stracisz 100 punktów.

Ostatnią metodą punktacji jest punktacja na czas. Bardzo przypomina punktację standardową, z tym wyjątkiem, że bierze pod uwagę również upływ czasu. W szczególności, od wyniku okresowo odejmowana jest niewielka liczba punktów. Ponadto, na koniec gry przyznawany jest bonus. Kwota bonusu zależy od tego, jak szybko rozegrasz rozdanie.

Strategia

W tradycyjnym pasjansie strategia nie jest zbytnio istotna. Pasjans to głównie gra losowa. Nie zawsze można wygrać, nawet jeśli gracz jest jasnowidzem. Dzieje się tak, ponieważ w niektórych rozdaniach karty są ułożone na planszy w taki sposób, że nie da się ich posortować, bez względu na to, co zrobisz. Ściśle mówiąc, grę można wygrać tylko w około 40% przypadków.

Niemniej istnieje jednak kilka podstawowych zasad, które pomogą Ci zwiększyć liczbę zwycięstw. Na przykład nie zawsze najlepszym pomysłem jest umieszczanie nowoodkrytych kart na polach bazowych. Czasami warto je przez chwilę zatrzymać na planszy, na wypadek gdyby pojawiła się kolejna ważna karta, którą można na nich położyć.

Jak grać w Pasjansa - przykład rozwiązania

W tym przykładzie pokażemy, jak rozpocząć grę, gdy dobierane są trzy karty. Celem tego przykładu jest zilustrowanie zasad. W żadnym wypadku nie jest to przykład optymalnej gry.

Na początku widzimy, że możemy wykonać dwa ruchy. Możemy umieścić dwójkę kier na trójce pik i damę trefl na królu kier. Nie możemy umieścić trójki pik na żadnej z czwórek, ponieważ wszystkie są czarnego koloru.

Dobrze, że odkryła się trójka kier. Możemy umieścić ją na znajdującej się obok czwórce pik. Możemy również przenieść króla i królową z ostatniej kolumny do pierwszej kolumny.

Teraz możemy umieścić szóstkę pik na siódemce karo.

Ponieważ nie ma już żadnych ruchów, które możemy wykonać, powinniśmy teraz dobrać karty ze stosu rezerwowego.

Ósemka karo nie będzie przydatna, więc ponownie bierzemy karty ze stosu.

Dziesiątka pik też nam nie pomoże. W związku z tym ponownie dobieramy karty ze stosu rezerwowego.

Wreszcie pojawiła się przydatna karta! I to na dokładkę as. Możemy teraz umieścić go na pierwszym dostępnym polu bazowym.

Teraz możemy umieścić dwójkę kier na asie w polu bazowym.

Zwróć uwagę na to, że możemy umieścić trójkę kier na dwójce kier w polu bazowym. Nie zamierzamy tego jednak robić, ponieważ trójka kier może nam się jeszcze przydać na planszy. Jeśli odkryjemy dwójkę pik lub dwójkę trefl, zanim znajdziemy odpowiadające im asy, możemy użyć trójki kier do tymczasowego przechowania tych kart. Dlatego na razie zatrzymamy trójkę kier w kolumnie. Zamiast ją przestawiać, dobierzemy jeszcze trzy karty ze stosu rezerwowego.

Znów nie ma dostępnych przydatnych ruchów, więc ponownie dobieramy karty.

Umieśćmy piątkę karo na szóstce pik.

Wreszcie możemy ponownie poprzenosić karty na planszy. Weźmy czwórkę trefl z szóstej kolumny i umieśćmy ją na piątce karo w czwartej kolumnie.

Brak dostępnych dodatkowych ruchów. Ale nie ma się co martwić - to się zdarza dość często. Wyciągnijmy karty ze stosu rezerwowego.

Ciągniemy kolejne karty.

I znowu.

Doszliśmy do końca stosu rezerwowego. Na szczęście jest kilka przydatnych ruchów, które możemy wykonać. Możemy umieścić dziesiątkę karo na walecie trefl, co odsłania dwójkę karo. Ta z kolei może zostać umieszczona na trójce pik.

Ponieważ w na stosie kart zużytych znajduje się czwórka kier, prawdopodobnie nie powinniśmy już dłużej czekać na okazję do wykorzystania trójki kier. Możemy użyć jej teraz. Umieśćmy zarówno trójkę, jak i czwórkę kier na polu bazowym.

Przenieśmy wszystkie karty ze stosu kart odrzuconych z powrotem do stosu rezerwowego.

Rozdajemy trzy karty ze stosu.

Ponownie wyciągamy trzy karty.

I ponownie.

Teraz możemy umieścić piątkę pik na szóstce karo.

Przenieśmy czwórkę kier z powrotem na planszę. Weźmy ją z pola bazowego i umieśćmy na piątce pik. Wkrótce będzie wiadomo dlaczego.

Teraz możemy umieścić trójkę pik i dwójkę karo na czwórce kier.

Następnie możemy przenieść cały zestaw pięciu kart z trzeciej kolumny na siódemkę pik widoczną w drugiej kolumnie. Na tym kończymy nasz mały samouczek! Teraz już znasz wszystkie podstawowe ruchy, a także kilka przydatnych strategii początkowych. Powodzenia!

Historia

Pasjans to ogólnie rodzaj gry karcianej, w którą może grać jeden gracz. Celem jest najczęściej posortowanie kart według koloru i kolejności i umieszczanie ich na polach bazowych, które często (ale nie zawsze) znajdują się na górze planszy.

Historycy zauważyli, że gra nie była wymieniana w dużych kompendiach gier jeszcze w XVII wieku. Została natomiast po raz pierwszy wspomniana w niemieckiej antologii gier pod koniec XVIII wieku. Tak więc początki jednoosobowej układanki karcianej jako gatunku gier sięgają tego właśnie okresu w Niemczech lub alternatywnie w Danii lub Norwegii, co sugeruje nazwa, która została użyta do jej opisu: kabale. Pierwsze drukowane kompendium pasjansów powstało w 1870 roku i wzbudziło zainteresowanie wśród wielu ludzi. Później pojawiło się jeszcze wiele książek na ten temat.

Pasjans Klondike (alternatywnie znany jako pasjans klasyczny lub po prostu pasjans) stał się popularny w XIX wieku. Prawdopodobnie został nazwany na cześć miasta położonego blisko granicy między Alaską a Kanadą, gdzie pod koniec XIX wieku miała miejsce gorączka złota. Stamtąd rozprzestrzenił się na cały świat i jest obecnie powszechnie uważany za najpopularniejszą układankę karcianą na świecie.

Komputerowa wersja pasjansa została po raz pierwszy stworzona dla systemu operacyjnego Microsoft Windows 3.0 w latach 90. Uważa się, że jest to pierwsza gra komputerowa typu „casual”. Gra została stworzona, aby pomóc użytkownikom lepiej zapoznać się z interfejsem graficznym i techniką „przeciągnij i upuść” (drag-and-drop). Gra szybko stała się popularna i według ostatnich szacunków pasjans ma ok. 35 milionów aktywnych graczy miesięcznie.

Niestety, ze względu na swoją popularność, pasjans przyczynił się do spadku produktywności w biurach i jest często wyłączany lub usuwany z systemu operacyjnego Windows przez administratorów systemu. Doprowadziło to do powstania wielu pasjansów online, które stają się coraz bardziej popularne - i to nie tylko wśród pracowników biurowych. Niniejsza wersja pasjansa online została zainspirowana grami dostępnymi w systemie operacyjnym Windows, zwłaszcza Windows 7, i została stworzona tak, aby jak najbardziej je przypominać.